Stale molibdenowe, czyli niskowęglowe z dodatkiem molibdenu w ilości 0,250,40%, np. 16M (16MO3) i 20M (-), maj ą podwyższoną żarowytrzymałość, są więc przeznaczone na budowę armatury o temperaturze pracy do 500°C. Są one dobrze spawalne, przy czym złącza o grubości powyżej 15 mm należy podgrzewać, a po spawaniu wyżarzać w temperaturze 600-H550°C. Stale chromowo-molibdenowe są to stale, do których zalicza się krajowe gatunki 15HM, 20HM, 25HM, 10H2M, 34HM. Jedynie dość dobrze spawalna jest tylko stal 15HM, ale wymaga podgrzewania już od grubości 10 mm i odprężania po spawaniu w temperaturze 660710°C. Stale 10H2M, 20HM, 25HM, 34HM można spawać tylko w wyjątkowych wypadkach po wstępnym wyżarzaniu zmiękczającym, z obróbką cieplną międzyoperacyjną i obróbką cieplną bezpośrednią po spawaniu. W stalach chromowo-molibdenowo-wanadowych dodatek wanadu podwyższa żarowytrzymałość w stosunku do stali Cr-Mo. Maksymalna temperatura pracy typowych dla tej grupy stali 12HMF, 13HMF i 15HMF wynosi odpowiednio: 570°C, 560°C i 580°C. Ponieważ stale te cechuje ograniczona spawalność, przed spawaniem należy je podgrzewać, a po spawaniu odprężać. Stal 15HMF o większej grubości wymaga wyżarzania międzyoperacyjnego i odprężania bezpośrednio po spawaniu w temperaturze 730V750°C.