Spawanie stali chromowo-niklowych

0
67
Rate this post

Typowe stale austenityczne nierdzewne zawieraj ą powyżej 16,5% chromu i dostateczną ilość niklu (zwykle ponad 8%) i/lub manganu, węgla i azotu w celu utworzenia mikrostruktur)’ austenitycznej. Mogą zawierać również inne pierwiastki, takie jak molibden, tytan, niob, miedź, siarka, których obecność poprawia odporność na korozję, utlenianie i obrabialność. Stale te mają miękką osnowę austenityczną, często z nieznaczną ilością ferrytu delta poprawiającego odporność na pękanie gorące. Zwykle są dostarczane w stanie przesyconym powodującym ich zmiękczenie i ograniczenie ilości ferrytu delta. Aby ograniczyć powstawanie węglików chromu podczas spawania, wytwarza się gatunki stali z zawartością węgla poniżej 0,03%. Całkowicie austenityczne stale są odporne na pękanie kruche, więc są wykorzystywane w zastosowaniach kriogenicznych aż do temperatury 0 K. Stale w pełni austenityczne o zwiększonej zawartości Cr, Ni, Mo, N, Cu nazywa się superauste-nitycznymi. Rozszerzalność cieplna stali austenitycznych jest 1,5 rażą większa niż stali ferrytycznych, a przewodnictwo cieplne dwukrotnie mniejsze, co jest przyczyną znacznych odkształceń spawalniczych. Stale austenityczne nierdzewne można spawać wszystkimi, powszechnie stosowanymi metodami. Zaleca się wprowadzanie małej ilości ciepła i unikanie podgrzewania, aby zmniejszyć ryzyko pękania gorącego, rozrostu ziaren, wydzielania faz i korozji międzykrystalicznej. Temperatura międzyściegowa nie powinna przekraczać 150°C, a w stalach zawierających ponad 4% molibdenu 100°C.