Według tradycyjnego podziału do stali niestopowych zalicza się stale spawalne, w których zawartość zasadniczych pierwiastków jest (w przybliżeniu) następująca: C < 0,22%, Mn<l,5%, Si w zakresie 0,054-0,50%, S < 0,05%, P < 0,05%, Cr < 0,30%, Ni < 0,30% i Cu < 0,30%. Są to stale zwykłej jakości o R < 300 MPa i stosowane m.in. w konstrukcjach budowlanych, maszynowych, zbiorników magazynowych itp. Ze względu na stosunkowo niski równoważnik węgla CE i wynikającą stąd ograniczoną skłonność do hartowania w SWC stale te charakteryzują się dobrą spawalnością. Jeżeli zawartość węgla C < 0,20%, równoważnik CE < 0,45% i grubość elementów g < 25 mm, to na ogół nie są konieczne specjalne środki technologiczne, takie jak np. temperatura wstępnego podgrzania, wartość energii liniowej spawania, zawartość wodoru dyfundującego ze spoiwa. Zaleca się również spawanie metodami i spoiwami zapewniającymi niską zawartość wodoru w stopiwie, np. metodą MAG i elektrodami zasadowymi dobrze wysuszonymi. Jako zasadę przyjmuje się zwykle, że twardość w SWC nie powinna przekraczać 350 HV.