Współcześnie ekonomiści wyróżniają, obok tradycyjnego podziału na mikro i markoekonomię, dwie inne perspektywy, według którym może się dzielić ekonomia.
Pierwszy z nich to ekonomia pozytywna. Pod tym pojęciem rozumiemy naukowe i obiektywne wyjaśnienia funkcjonowania gospodarki. Ekonomia pozytywna posługuje się obiektywnymi faktami, na przykład: „Zwiększenie podatków na wybory alkoholowe będzie powodem spadku ich konsumpcji”.
Drugi obszar to ekonomia normatywna. Jest to ekonomia oparta na sądach i subiektywnym spojrzeniu na wartości. Ekonomia normatywna będzie stwierdzać na przykład, że: „W rządzie niemieckim należałoby prowadzić politykę, która spowoduje zmniejszenie konsumpcji wyrobów tytoniowych”.
Ekonomia normatywna i ekonomia pozytywna są uzupełniane przez sztukę ekonomii. Jest to ekonomia dotyczące zagadnień polityki, wiąże ona naukę ekonomii i ekonomię normatywną poprzez stawianie pytań o czyjeś cele(ekonomia normatywna), funkcjonowanie gospodarki (ekonomia pozytywna) i najlepszy sposób na osiągnięcie tych celów (ekonomia jako sztuka).
