Ta książka to historia spisana przez Miklosa Nyiszli, węgierskiego lekarza, który latem 1944 wraz z ogromnymi transportami deportowanych z Węgier Żydów, znalazł się w obozie Birkenau. Dzięki swemu wykształceniu i umiejętnościom został przydzielony do pracowni owianego sławą Anioła Śmierci dr Mengele, mieszczącej się na tyłach budynku krematorium.
Nyiszli był bezpośrednim świadkiem całej potworności obozu, od przyjmowania nowych transportów, przez proces gazowania, palenia zwłok w piecach i dołach w lasku za krematorium. Jako asystent dr Mengele musiał uczestniczyć w zbrodniczych doświadczeniach pseudomedycznych, często patrzeć na męczeńską śmierć małych dzieci, wykorzystywanych jako materiał badawczy. Wszelkie próby pomocy, ocalenia kogokolwiek zdawały się w tym piekle na ziemi zupełnie nadaremne. Życie w tak bezpośredniej styczności ze śmiercią setek tysięcy powodowało otępienie uczuć.
Dzięki książce Nyiszli'ego dowiadujemy się jednak również trochę więcej o esesmanach, pełniących służbę w Birkenau. O Muhsfeldzie, Moll'u (dla interesujących się choć trochę historią obozu Auschwitz-Birkenau nazwiska dobrze znane), ale przede wszystkim o samym Josefie Mengele. I tu ciekawostka: ów bezlitosny służbista, opętany wizją swej przyszłej wielkości jako naukowca, kierowany Bóg wie jakimi pobudkami, nie tylko załatwił Nyiszli'emu przepustkę, umożliwiającą mu odwiedzenie uwięzionych na innym odcinku obozu żony i córki, ale w decydującym momencie zasugerował mu, jak ocalić je obie od zagłady.

Nyiszli niczego nie upiększał ani nie uczynił potworniejszym, niż było. Dlatego właśnie czytając tę książkę, ma się tak głębokie poczucie spotkania z autentycznością. To koszmar, ale on się zdarzył naprawdę.